TERCEIRO
Palabras con g
1. Lemos e escribimos
as seguintes palabras no caderno:
golpe aguia pingüín
tartaruga piragua salgueiro
Copiamos o cadro no caderno
Escribimos g diante de a, o,
u:
tartaruga, golpe, piragua.
Escribimos gu diante de e, i: salgueiro,
aguia.
Escribimos gü diante de e, i,
cando queremos que soe o u: pingüín.
2. Copiamos as seguintes palabras e completamos
con g ou gu:
a…ulla- re…eiro- ce…oña- re…alo-…inda - portu…és - an…ía - pínte…a - mantei…a - pul…a - des…usto -…orila
3. Completamos coa palabra adecuada a cada definción:
(Podemos
usar o diccionario para comprobar que é correcta a palabra que pensamos para
cada definición)
Pregos ou dobreces na pel producidos pola vellez:
Órgano que serve para mastigar e falar:
De aspecto agradable á vista; bonito:
Fase da Lúa, entre a Lúa chea e a Lúa nova:
Que ten moita lonxitude:
Dise do habitante de Portugal:
4. Escribimos
diérese (¨) sobre o u cando sexa necesario:
lingueta - anguía – paraugueiro – aguacate
piragüista – mangueira - unguento – pinguín
5. Lemos, copiamos o trabalinguas e clasificamos as palabras con g:
Levo o pelo longo,
todo enguedellado,
e así enguedellado
gústame levalo.
Desenguedellar
desenguedellarei,
cun peite de xoguete
que guapo quedarei!
Palabras con g Palabras con gu
CUARTO
O pronome persoal
Os pronomes persoais son
palabras que substitúen os nomes de persoas ou de animais. As súas formas son
as seguintes:
Nº Singular Plural
Persoa
1.ª eu nós
2.ª ti vós
3.ª el/ela
eles/elas
1. Facemos unha táboa cos pronomes persoais.
2. Copiamos o
texto no caderno e localizamos os pronomes persoais:
Aínda que ti non me creas, dígoche que uns marcianos
aterraron onte no xardín da miña casa. Meu irmán asustouse moito, pero eu
baixei a saudalos. Eles estrañáronse un pouco ao principio, pero axiña colleron
confianza e puxéronse a falar. Non lles entendín nada, porque non falan coma
nós. Iso si: son ben simpáticos.
3. Indicamos a
persoa e o número dos pronomes do
exercicio anterior:
Por exemplo: ti ➝ 2.ª persoa, singular.
4. Fíxate nas
palabras subliñadas. Pódense substituír por pronomes persoais:
Mamá e mais eu vemos a tele. ➝ Nós vemos a tele.
Uns astronautas viaxan a Marte. ➝
Eles viaxan a Marte.
Agora, facemos o mesmo coas seguintes oracións. Cambiamos o
subliñado por un pronome.
– Laura perdeu o autobús→
– O veciño de arriba ten un telescopio no balcón→
– A meniña chegou moi cansa de tanto andar→
– Meu avó e mais eu saímos cada tarde a dar un paseo→
– Mónica e Helena viven en Ourense→
– Alberte e ti tedes os mesmos gustos→
5. Copiamos e completamos o poema cos seguintes pronomes:
nos lle te me o lle
Á lúa non ... gustaba
o sol orgulloso e altivo.
E como non ... aturaba,
un día, anoxada, ...
dixo:
—Escóita... ben,
rei das candeas.
Ti por que presumes
de ouro e grandeza?
O sol e as estrelas,
a lúa, os planetas,
todos somos astros
da mesma beleza.
Non ... amoles
con esa fachenda!
Sé máis modesto,
comparte o teu brillo;
achéga... a nós
e has ter amigos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario